Baner FilmForum

Baner FilmForum

poniedziałek, 9 maja 2011

Batoru rowaiaru II Chinkonka aka Battle Royale II Requiem (2003)



Japonia Premiera: 5 lipca 2003 Gatunek: Akcja, Dramat, Thriller
Reżyseria – Kenta Fukasaku i Kinji Fukasaku Scenariusz – 
Kenta Fukasaku, Koushun Takami i Norio Kida ✇ Na motywach powieściKoshuna Takamiego ✇ Producent – Shigeyuki Endo ✇ Zdjęcia – Junichi Fujisawa ✇ Muzyka – Masamichi Amano ✇ Produkcja – 
Fukasaku-gumi, GAGA, Nippon Shuppan Hanbai (Nippan) K.K.
Obsada:

Tatsuya Fujiwara (Shuya Nanahara), Shugo Osinari (Takuma Aoi), Riki Takeuchi (Teacher Riki Dakeuchi), Ai Maeda (Siori Kitano), Ayana Sakai (Nao Asakura), Haruka Suenaga (Haruka Kuze), Yuma Ishigaki (Mitsugu Sakai), Miyuki Kanbe (Kyoko Kakei), Masaya Kikawada (Shintaro Makimura), Yoko Maki (Maki Hayada), Aja (Kazumi Fukuda)
Streszczenie:
Akcja filmu rozpoczyna się trzy lata po wydarzeniach z części I.
Szuja Nanahara (Tatsuya Fujiwara), teraz międzynarodowy terrorysta, przywódca ugrupowania "Wild Seven", jest ścigany przez władzę za próbę obalenia rządu. Jego grupie przypisuje się ataki na kilka budynków w Tokio, w dzień Bożego Narodzenia, w których łącznie zginęło 8000 osób. Rok później uchwalone zostają nowe przepisy dotyczące zwalczania terroryzmu, czyli Battle Royal II (BRII). Według nich, klasa wylosowana, nie walczy między sobą, ale ma trzy dni na rozprawienie się z Nanaharą i jego zwolennikami. Aby uczniowie "zgłębiali" pojęcie pracy zespołowej, są połączeni w pary, a ich obroże tak zsynchronizowane, że w przypadku śmierci jednego, druga obroża automatycznie eksploduje. Jako ochotnik przyłącza się do "wybrańców" Shiori Kitano, córka wychowawcy klasy Nanahary z "jego" Battle Royal…

Battle Royale II na pewno nie przewyższa swego poprzednika, ale jest także filmem, który warto zobaczyć choćby ze względu na wspaniałą muzykę, którą Masamichi Amano napisał z towarzyszeniem Warszawskiej Orkiestry Symfonicznej i stworzył coś, trzeba uczciwie powiedzieć, niesamowitego. Oddaje ona w pełni całą atmosferę obrazu tak, że tylko słuchając możemy dostrzec wszystko, łącznie ze skąpaną we krwi wyspą. To jest właśnie wyższość "żywej" orkiestry nad komputerami.

Do pobrania:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz